Giardia lamblia (Giardia intestinalis) to pierwotniak pasożytniczy należący do grupy wiciowców wywołujący u ludzi i zwierząt chorobę nazywaną giardiozą (lambliozą). Jego cechą charakterystyczną jest posiadanie dwóch jąder komórkowych i czterech par wici ułożonych symetrycznie względem osi ciała. Powierzchnia brzuszna pasożyta jest spłaszczona i wyposażona w tarczę czepną, dzięki której przyczepia się on do komórek nabłonkowych jelita cienkiego, gdzie zaczyna się intensywnie mnożyć. Następnie część pasożytów przekształca się w cysty, które są wydalane wraz z kałem.
Lamblioza często jest nazywana chorobą brudnych rąk – istnieje bowiem ryzyko zarażenia się pasożytami bezpośrednio od drugiego człowieka (np. poprzez kontakt z osobą chorą, która nie umyła rąk po skorzystaniu z toalety). Do zakażenia lambliami dochodzi też w wyniku połknięcia cyst znajdujących się w skażonej wodzie lub pokarmie. Cysty tego pasożyta wykazują dużą odporność na chlor i są w stanie przeżyć w chlorowanej wodzie nawet trzy miesiące. Do najczęstszych objawów choroby należą: brak łaknienia, kurczowe bóle brzucha, wodniste biegunki, czy reakcje uczuleniowe z różnego rodzaju wysypką. Często zarażenie przebiega bezobjawowo. W fazie przewlekłej choroby rozpoznanie jest utrudnione, ponieważ cysty są wydalane z organizmu nieregularnie i w zmiennych ilościach.