Blastocystis hominis jest pierwotniakiem występującym w kilku formach (pełzakowej, granularnej, wakuolarnej, cysty). Jest jednym z najczęściej występujących ludzkich pasożytów. Postacią inwazyjną są cysty. Do zarażenia dochodzi drogą fekalno-oralną poprzez spożycie skażonej wody lub pokarmów. Obecnie uważa się, że istnieją szczepy niepatogenne i patogenne Blastocystis hominis. Te ostatnie odpowiedzialne są za objawową blastocystozę.

Większość zarażeń Blastocystis hominis przebiega bezobjawowo. W przypadkach klinicznych inwazję Blastocystis hominis charakteryzuje przewlekła, rzadziej ostra biegunka. Poza tym mogą wystąpić bóle brzucha, drobnoplamista wysypka, osłabienie, spadek masy ciała i bóle głowy. Jest prawdopodobne, że inwazja Blastocystis hominis może przyczyniać się do rozwoju zespołu jelita drażliwego.

Podróżowanie do krajów o niskim standardzie sanitarno-higienicznym jest czynnikiem sprzyjającym zarażeniu. Uważa się, że wrodzone lub nabyte niedobory odporności przyczyniają się do wystąpienia objawów klinicznych, jednak nie udowodniono zależności między stopniem uszkodzenia układu immunologicznego, a występowaniem objawowej blastocystozy. Postępowanie zapobiegawcze blastocystozy polega na przestrzeganiu podstawowych zasad higieny, spożywaniu bezpiecznej (pozbawionej patogenów) wody i pokarmów.