Rodzaj Blastocystis składa się z kilku gatunków (podtypów) infekujących przewód pokarmowy ludzi, zwierząt hodowlanych, ptaków, gryzoni, gadów, płazów, ryb i karaluchów. Pierwotniaki Blastocystis wykazują małą specyficzność względem żywiciela. Ze względu na różnice genetyczne rodzaj Blastocystis podzielono na 9 podtypów. Każdy z podtypów znaleziono w przewodzie pokarmowym u ludzi. Najczęściej występującym podtypem u ludzi jest podtyp 3. Blastocystis jest jednym z najczęstszych ludzkich pasożytów. Szacuje się, że jest nim zainfekowane 5% ludzkiej populacji, a odsetek zakażonych na niektórych obszarach dochodzi do 100%. Szczególnie wysoką częstość występowania obserwuje się u osób pracujących ze zwierzętami. Pierwotniak Blastocystis wywołuje blastocytozę objawiającą się m.in. przewlekłą biegunką lub luźnymi stolcami, bólami brzucha, zespołem jelita drażliwego, osłabieniem, zmęczeniem, spadkiem masy ciała. Większość infekcji przebiega bezobjawowo. Do bardzo ciężkich objawów może dojść u osób z nabytym lub wrodzonym upośledzeniem układu odporności.
Dientamoeba fragilis to gatunek jednokomórkowych pierwotniaków występujących w przewodzie pokarmowym niektórych ludzi, świń i goryli. U niektórych osób infekcja powoduje zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Z reguły są one łagodne i obejmują zmienne w nasileniu: biegunkę, bóle brzucha i brak apetytu. Infekcja u 75-85% przebiega bezobjawowo, jednak u dzieci objawy występują nawet w 90% infekcji. Objawy ostrej infekcji utrzymują się 1–2 tygodnie. Objawem przewlekłej infekcji są bóle brzucha, które mogą trwać kilka miesięcy.