Staphylococcus aureus znany powszechnie jako gronkowiec złocisty jest Gram-dodatnią bakterią będącą patogenem zarówno ludzi, jak i zwierząt. Ocenia się, że utajonymi nosicielami tej bakterii może być nawet 10-50% ludzi. Szczególnie wysoki odsetek nosicielstwa odnotowuje się wśród personelu medycznego. Bakteria ta jest jedną z głównych przyczyn zakażeń wewnątrzszpitalnych. Staphylococcus aureus zazwyczaj występuje w jamie nosowo-gardłowej oraz na skórze. Jego obecność na skórze może prowadzić do licznych infekcji skóry oraz tkanek podskórnych, takich jak ropnie, jęczmienie czyraki, liszajec, zapalenie sutka u kobiet karmiących piersią itp. Gronkowiec złocisty może również prowadzić do wielu zakażeń ogólnoustrojowych (np. zapalenia płuc i tchawicy, sepsa) oraz zatruć pokarmowych o bardzo krótkim czasie inkubacji (ok. 2 godziny). Sam S. aureus jest wrażliwy na podwyższoną temperaturę, natomiast produkowana przez niego enterotoksyna jest bardzo odporna i może wytrzymywać nie tylko gotowanie, ale również pieczenie. Stąd też do zatrucia może doprowadzić spożycie żywności poddanej obróbce termicznej, jeżeli wcześniej została skażona bakteriami gronkowca.